Удзельнiкi: Вадзім Клімовіч
Бард.
Нарадзіўся ў вёсцы Пліса Глыбоцкага раёна Віцебскай вобласці. Cкончыў мінскую музычную школу па класу гітары. З'яўляўся гітарыстам юнацкага эстраднага аркестра. Cкончыў ліцэй Беларускага нацыянальнага тэхнічнага універсітэта, а таксама прыборабудаўнічы факультэт названай установы. Працаваў выкладчыкам гітарнага акампанементу ў музычнай студыі.
Скончыў аспірантуру машынабудаўнічага факультэта БНТУ.
Піша песні на ўласныя словы, на вершы ўдзельнікаў паэтычнага тэатра і класікаў беларускай літаратуры.
![]() ![]() Я неба бачу (1) Магнітафон, Шыпіць ультрафон, Звон Душыць стогн, Інфрагук, Стук ў маёй галаве. Забіваю свой рай, Жыць ці не – абірай, Сьмерць таньней І лягчэй, І я падаю ўніз. Крычыць вышыня, Глыбіня, І з ёй я... Мне сысьці на карніз Не пасьпець, Не дадуць загібець. Ды ня ў сілах ніхто забараніць Спыніць і не даць Мне дапець... (R) А дзе ж мне выйсьце – так цяжка трываць. Я неба бачу – немагчыма спаць. Прачнуцца нельга – не ўстаў з кален, Так мала вокнаў і безліч сьцен. (2) Нябачны той позірк, Ён ведае неба, Ён ведае душы Й чаму мы рабы. Пустая размова, Відовішчаў з хлебам, Гразкія лужы, А мы – вераб’і. Мы птушкі ад Бога, Ды крылы – ня траціць, Таннае цеста, Будзе на ўсіх. Зямлі надта многа, Але мне ня хопіць, Свабоднае месца Цягне увысь. (3) Парваная стужка, Ціха да золку, І рэхам дыханьне Ідзе ад сьцяны. Напятая тонкая Сэнсу вяроўка, Вось-вось абарвецца - Чакаюць яны. Фальшывае пер’е І мёртвыя крылы, Душа захавае Надзею ўзляцець. Сьляпое павер’е Нацятыя жылы Струна праганяе Смагу дапець. |